Το βιβλίο «Η Επίδραση του Μότσαρτ» αποτέλεσε προϊόν χρόνων έρευνας, μελέτης και εμπειρίας – πραγματικού μόχθου, αγάπης, πάθους και πίστης στην τρομακτική δύναμη της μουσικής.
Από την πρώτη κιόλας στιγμή της παρουσίασής του στο κοινό υπήρξε μια εκπληκτική ανταπόκριση – υπερβολικά ικανοποιητική και συγκινητική.
«Η Επίδραση του Μότσαρτ» έχει δημοσιευτεί σε όλο τον κόσμο σε περισσότερες από δεκαπέντε χώρες και έχει συμβάλλει σε μια παγκόσμια κίνηση εξερεύνησης της δυναμικής του ήχου με νέους και δημιουργικούς τρόπους.
Η απλοϊκή υπόθεση ότι η μουσική – οποιαδήποτε μουσική – μας κάνει κατά κάποιο τρόπο πιο έξυπνους – έχει αντικατασταθεί από την πιο εκλεπτυσμένη κατανόηση και αποδοχή της ισχυρής επίδρασης της μουσικής σε πολλαπλά επίπεδα νευρολογικών και σωματικών αντιδράσεων.
Τάξεις, νοσοκομεία και σπίτια χρησιμοποιούνται ως περιβάλλοντα στα οποία η μουσική μπορεί να κάνει δυναμικές αλλαγές στη συναισθηματική, σωματική και διανοητική ατμόσφαιρα. Οι δάσκαλοι και οι επαγγελματίες της υγείας παρομοίως προσαρμόζουν τις προτάσεις αυτού του βιβλίου για χρήση στο δικό τους περιβάλλον. Οι ερευνητές παρακινούνται να δουν νέους τρόπους με τους οποίους το αφτί μπορεί να ερεθιστεί και να εκπαιδευτεί.
Ο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ ήταν παιδί – θαύμα. Ένα παιδί αστέρας που έβλεπε, μιλούσε και άκουγε τον κόσμο με δημιουργικά σχήματα. Η μουσική του δημιουργεί μια μοναδική επίδραση στον ακροατή. Έχει ένα αίσθημα καθαρότητας χωρίς να είναι υπερβολικά συναισθηματική. Είτε βρίσκεται κανείς πριν τη μελέτη, μετά την εγχείρηση ή κατά τη διάρκεια ενός γεύματος, το ακουστικό ερέθισμα μπορεί να «επανορχηστρώσει» τη στιγμή αυτή. Καθώς μαθαίνουμε περισσότερα γι’ αυτό το φαινόμενο, οι τεχνικές του ήχου αλλάζουν και η Επίδραση του Μότσαρτ γίνεται κατανοητό ότι πόρρω απέχει από ένα απλό τρόπο να βελτιώσει κανείς προσωρινά τη συγκέντρωσή του.
Από αμνημονεύτων χρόνων, η μουσική υπήρξε πάντα ένα σημαντικό στοιχείο της ανθρώπινης εμπειρίας. Αλλά είναι αφάνταστα ικανοποιητικό να γνωρίζουμε ότι επιτέλους η μουσική δικαίως βρίσκει την κεντρική της θέση στην κοινωνία – όχι απλώς ως μορφή διασκέδασης ή έξοχη αναπαραστατική τέχνη αλλά ως θεμελιώδες θρεπτικό στοιχείο για τη σωματική ευεξία, τη διανοητική ανάπτυξη, την απελευθέρωση από το άγχος και τη συναισθηματική έκφραση.
Don Campbell
(Από τον Πρόλογο του βιβλίου του «Η Επίδραση του Μότσαρτ»)